Iga Cembrzynska - Portret Muzyczny Po Co Udawać (2002)
Iga Cembrzynska - Portret Muzyczny: Po Co Udawać (2002)
1. Intymny świat 3:47 2. Ballada o upiorach 4:01 3. Szczeście, gdzie Ty jesteś (A w szulerni jak w świątyni) 4:01 4. Piosenka wesoła 3:32 5. Szkoła tańców salonowych 4:46 6. Po co udawać 2:10 7. Modlitwa 4:58 8. Listopadowy Albinioni 4:21 9. Słowa 3:58 10. Zyjemy sobie we troje 3:34 11. Gdy odejdziesz stąd 2:31 12. Mowiłam żartem 4:21.82] 13. Co będzie za zelazną bramą 2:11 14. Peruwianka 2:47 15. W sina dal 2:03 16. Tico - Tico 2:57 17. Noc i dzień 2:50 18. Człowiek, którego kocham 4:35 19. Dialog z sumieniem 1:56 20. Muzykalny Dobosz 1:33 21. Jutro będzie futro 2:05 22. Jutro odpłyne białym okrętem 4:06 23. W białej ciszy zapomnienia 3:47
Intymny świat, Mówiłam żartem, W siną dal - to utwory, które przeszły do historii polskiej sztuki estradowej dzięki niezapomnianej interpretacji Igi Cembrzyńskiej. Iga Cembrzyńska - aktorka, piosenkarka, producentka filmowa. Fascynująca odtwórczyni ról dramatycznych i komediowych, obdarzona oryginalnym głosem i olbrzymim wachlarzem możliwości wokalnych. Młodsze pokolenie zna Ją przede wszystkim z filmów Andrzeja Kondratiuka, ale wielbiciele talentu Igi Cembrzyńskiej pamiętają o Jej niezapomnianych rolach w TV, na scenie teatralnej i kabaretowej. Zanim wystąpiła w filmie i na scenie teatralnej, uczyła się śpiewu i gry na fortepianie w radomskiej szkole muzycznej.
Kiedy za namową A. Bardiniego przeniosła się z Wydziału Filozofii Uniwersytetu Toruńskiego na warszawską PWST, kontynuowała naukę śpiewu pod kierownictwem prof. M. Mokrzyckiej, K. Rudzkiego, L. Sempolińskiego i A. Bardiniego. Podczas występu dyplomowego w śpiewogrze „Czuła struna” usłyszała Ją Agnieszka Osiecka i wkrótce zaproponowała wykonanie piosenki Intymny świat. Po festiwalu w Opolu był to przebój całej Polski. Z tym utworem została zaproszona do wzięcia udziału w Dniu Płytowym Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Sopot’66, gdzie odniosła ogromny sukces. Od tej chwili mnożyły się propozycje recitali, włącznie z występem w paryskiej Olimpii. Iga Cembrzyńska śpiewała też w kabarecie J. Przybory i J. Wasowskiego („Kabaret Starszych Panów”, „Divertimento”, sztuce muzycznej „Jedzcie Stokrotki”) i Olgi Lipińskiej („Z kobieta w tytule”,„Gallux Show”).
Zawsze proponowała niebanalne interpretacje utworów, które starannie wybierała lub sama pisała. Ale dla Igi Cembrzyńskiej ważny był też teatr i film. W Teatrze Powszechnym debiutowała w spektaklu „Dla miłego grosza”, który grano ponad 200 razy, a potem w Teatrze Ateneum (w którym była 15 lat) zagrała m.in. w „Apetycie na czereśnie” -wydarzeniu muzycznym tamtych lat, wystawianym ponad 400 razy - oraz „Operze za trzy grosze” i „Prywatnym życiu Piotrusia Pana”. Jednocześnie grała w filmach, m.in.: w „Pamiętniku znalezionym w Saragossie”, „Witkacym”, „Jowicie”, „Skorpionie, Pannie i Łuczniku”, telewizyjnej „Hydrozagadce”, „Pełni”, „Krzyku” i wreszcie w filmach realizowanych wspólnie z mężem Andrzejem Kondratiukiem: „Gwiezdny pył”, „Mleczna droga”, „Cztery pory roku”, „Wrzeciono czasu”, „Słoneczny zegar” i „Córa marnotrawna”. „Gwiezdny pył” rozpoczynał autorskie kino A. Kondratiuka i przyniósł aktorce nagrodę „Złotego Ekranu”. Tutaj zaprezentowała swoje wszechstronne możliwości aktorskie, zaskoczyła krytykę i odbiorców wspaniałą kreacją. Tak zaczęła się wspólna opowieść o miłości, domu, starości i przemijaniu.
Ale Iga Cembrzyńska nigdy nie zapomniała o piosence. Kiedy wspólnie z mężem kupili Gzowo i zajęli się produkcja filmową, wymyśliła „Dialog z sumieniem” - muzyczny spektakl do wierszy Mariny Cwietajewej, które śpiewała we frazach free jazzu w wykonaniu zespołu „Sesja 72”. Razem z zespołem stworzyli misterium, które elektryzowało i burzyło cały dotychczasowy muzyczny image artystki. Spektakl został zaprezentowany podczas XVI Jazz Jamboree, gdzie został entuzjastycznie przyjęty. Po tym wydarzeniu „Dialog” wydała na płycie brytyjska firma Apollo-Sound.
Iga Cembrzyńska wciąż poszukiwała nowych rozwiązań i pomysłów muzycznych. Po jej recitalach podczas Dni Kultury Polskiej w Essen, gdzie wykonała m.in.: ballady Heinego i songi Brechta prasa niemiecka pisała: „gwiazda wielkiego formatu”, „śpiewa namiętnie, agresywnie, ale i subtelnie”. To właściwie można odnieść do całej jej twórczości aktorskiej i muzycznej. To odnajdziecie też Państwo na tej płycie. --- Barbara Górak – Czerska, velvetundergroundforum.com
download (mp3 @320 kbs):
yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea
Zmieniony (Poniedziałek, 22 Luty 2016 17:24)