Dead Wagon Blues

John Lee Hooker, mistrz bluesa i bezdyskusyjny ojciec boogie nagrywał dla ponad 30 wytwórni płytowych przez prawie 50 lat. Dorastając w miejscu narodzin bluesa rozpoczął swoją przygodę z muzyką bardzo wcześnie, budując samodzielnie własną jednostrunową gitarę gdy był chłopcem. Jego ojczym , Will Moore, był popularnym grajkiem w okolicy i to od niego Hooker podpatrywał jak gra się bluesa.

Dead Wagon Blues

Jeszcze jako nastolatek opuścił dom na początku lat 30-tych. „Tam gdzie przybyłem było piekło” mówił w wywiadzie dla New York Times. Pierwszym krokiem w jego wędrówce na Północ było Memphis. Znalazł tam swoją muzykę na Beale Street, centrum bluesowego świata.

Do Detroit przybył Hooker w latach 40-tych. W ciągu dnia pracował jako dozorca, zaś wieczorami grał w małych klubach. W końcu lat 60-tych Hooker dorobił się wielu fanów wśród białej publiczności, co nie było wtedy częste u czarnych muzyków. Powoli zyskiwał legendarny status, co pozwoliło mu wydawać całą serię albumów bluesowych.

John Lee Hooker

Ostatnie lata następnej dekady nie były dla Hookera okresem dużej aktywności. Zwrócił się wtedy do korzeni sporo koncertując. Jego album z 1979 roku - The Real Blues: Live in Houston – jest krótki, trwa mniej niż 40 minut, ale jakie to za wykonanie!

The Real Blues: Live in Houston

Album uchodzi za esencyjny wśród najgorętszych fanów Hookera i po latach uchodzi za jedno z jego największych osiągnięć. Długa, hipnotyzująca wersja "Dead Wagon Blues" jest warta każdej ceny. Ta jedna melodia odsłania całą duszę Johna Lee.

Tak, tak, tak. Dead Wagon Blues to prawdziwy blues, prawdziwie smutny blues.

Dead Wagon Blues nie jest oryginalnym pomysłem Hookera. Blues ten został nagrany podczas sesji w 1935 roku przez zespół Mississippi Sheiks.

The Mississippi Sheiks

The Mississippi Sheiks byli jednym z najpopularniejszych zespołów smyczkowych na przełomie lat 20-tych i 30-tych. Zespół powstał w Jackson w roku 1926. Grali country bluesa z istotnym udziałem skrzypiec.

Grupa składała się głównie z muzyków z rodziny Chatmon, którzy przybyli z Bolton, Mississippi i byli dosyć szeroko znani na obszarze Delty Mississippi. Ojciec rodziny był ‘muzykantem’ w czasach niewolnictwa i przeniósł ducha muzyki na wszystkich swoich potomków. Najsławniejszym członkiem rodziny był Armenter Chatmon, bardziej znany jako Bo Carter. Odnosił sukcesy w karierze solowej jak i wśród Sheiks, z którymi często występował.

Bo Carter

Podczas pierwszych nagrań w 1930 roku obecni byli: Bo Carter, Lonnie i Sam Chatmon oraz Walter Vinson. W następnych latach występował Charlie McCoy, wtedy gdy Carter i Sam Chatmon grywali rzadziej. Rdzeniem grupy byli od początku Lonnie Chatmon i Vinson.

Twórca opisu płyty z 1935 roku Chris Smith uważa, że na tej sesji nieobecny był Walter Vinson a partię wokalną wykonał Lonnie Chatmon.

Ostatnie nagrania Mississippi Sheiks pochodzą z 1936 roku. Bo odbył później jeszcze kilka sesji nagraniowych ale i on porzucił je w 1938 roku. Rodzina wróciła na farmę.

Sam Chatmon

Dead Wagon Blues by Mississippi Sheiks

spoken: [Yikes], what is that?

spoken: That’s the ambulance

I hear the dead wagon rolling
It’s something going on wrong, sweet baby
I hear the dead wagon rolling
It’s something going on wrong
It must be carrying my baby
Eeee, from my happy home

Once that wagon rolls
It’s something going on wrong, sweet baby
When the wagon rolls
It’s something going on wrong
That will be my sweet mama
Eeee, left my happy home

spoken: Oh, play it man

The wagon is busy
As busy as it can be, good Lordy
The wagon is busy
As busy as it can be
Now the reason I know it
Eeee, took my woman from me

When they took my baby
I couldn’t do nothing but cry, good Lordy
They took my baby
I couldn’t do nothing but cry
That will be alright
Eeee, I’ll see you by and by

Mississippi Sheiks

Znam tylko te dwa wykonania Dead Wagon Bluesa. O innych nie słyszałem. Bardzo to zaskakujące.