Royal Recorder Concertos - Music from the Court of King Frederik IV (2013)

CHRISTOPH GRAUPNER (1683-1760)
Ouverture in F major for recorder, strings and basso continuo GWV 447 (c. 1740)
1. Ouverture: (...) - Allegro
2. La Speranza: Tempo giusto
3. Air en Gavotte
4. Menuet
5. Air
6. Plaisanterie

JOHANN ADOLF SCHEIBE (1708-1786)
Concerto a quattro in B flat major for recorder, strings and basso continuo
7. Allegro
8. Adagio
9. Poco allegro

JOHANN GOTTLIEB GRAUN (1703-1771)
Double Concerto in C major for recorder, violin, strings and basso continuo WilG 3 (1760)
10. Allegro
11. Adagio
12. Allegro

CHRISTOPH GRAUPNER
Concerto in F major for recorder, strings and basso continuo GWV 323 (1735-37)
13. Allegro
14. Andante pizzicato
15. Allegro

ANONYMOUS (arr. Majiec Prochaska)
"The Princess's Suite" in D minor for recorder, strings and basso continuo
From the music collection of Princess Charlotte Amalie, c. 1730
16. Ouverture
17. Allemanda
18. Courant 1 & 2
19. Saraband
20. Vivace
21. Folie d'Espagne

JOHANN CHRISTIAN SCHICKHARDT
Sonata in C minor, op. 8 no. 4, for recorder and basso continuo
22. Piu vivace

Bolette Roed – flute (recorder)
Ewa Golinska – violin
Arte dei Suonatori (ensemble)

Many important Baroque composers found their way to Denmark from the beginning of the eighteen century – thanks not least to the music-loving King Frederik IV (1671-1730), who with his journeys to among other countries Italy and France raised the musical ambitions of the Danish court. In his palaces, mainly Frede-riks-berg Palace, the King kept a small orchestra headed in some periods by the Italian composer and violinist -Bartolomeo Bernardi (1670-1732). This ensemble, known as ‘the Court Violins’, the precursor of the Royal Orchestra, was just one of several elements that profiled musical life in and around Copenhagen in the time of Frederik IV.

It was a cosmopolitan age and both in the Royal orchestral concerts and at the spectacular masked balls and court banquets music from abroad was played. Music by composers like Lully, Torelli, A. Scarlatti and Corelli was performed in a Danish context, and later music by Graupner, Telemann and Scheibe. The music of the capital was also regu-larly enriched by touring German, French and Italian musicians and singers who stayed for short or extended periods in Denmark. The dominant fashion and court culture in the Denmark of Absolutism was French-oriented, but the language at the court was primarily German and the kingdom could boast a rich palette of cultural currents. In terms of music history we cannot speak of a ‘Danish Baroque style’, but more of the ‘mixed’ styles that comprised the French suite and dance music as well as the Italian style, typified by concertos and sonatas.

However, it was not only at the court that Baroque music was played in Copen-hagen in the 1700s. At the amateur level too a rich musical scene unfolded, giving the local composers and those visiting from abroad a larger target group, and enthusiastic audiences came to the musical gatherings in the best circles of the city. Occasional music was an integral part of everyday life, where wind ensembles for example accom-panied banquets and red-letter days, and in the military the regimental music had both entertainment and practical functions. On old prints one often sees small scenes invol-ving some kind of musical performance. So while the music at the court was unknown territory for the general population, the bourgeois musical activities were accessible to anyone whose purse permitted this luxury. In general the first half of the 1700s thus bears the marks of a fertile musical scene in Denmark with its centre at the court and in the growing bourgeoisie of the capital, in connection with various public assemblées. The official city musicians in Copenhagen worked in the growing theatrical life of the city, for example at the Grønnegade Theatre, where the music of the age was performed regularly, and just as the situation was abroad, there was much music-making in the many coffee-houses and salons of the city. --- Jeppe Priess Gersbøll, dacapo-records.dk

Na początku XVIII wieku do Danii docierało wielu ważnych kompozytorów barokowych – osobiście lub za pośrednictwem swych dzieł. Działo się tak między innymi za sprawą uwielbiającego muzykę króla Fryderyka IV (1671-1730), który, zainspirowany podróżami do Włoch i Francji, wykazywał ambicje, by zapewnić muzyce szczególne miejsce na swoim dworze. W swoich pałacach, między innymi w Pałacu Frederiksberg, król utrzymywał niewielki zespół muzyczny, który przez pewien czas prowadził włoski kompozytor i skrzypek Bartolomeo Bernardi (1670-1732). Ten zespół, znany jako „Dworskie Skrzypce” („Hofviolonerne”), był protoplastą późniejszej Kapeli Królewskiej i stanowił jeden z kilku elementów składających się na życie muzyczne w Kopenhadze i jej najbliższych okolicach w czasach Fryderyka IV.

Możemy powiedzieć, że był to okres kosmopolityzmu i zarówno na koncertach orkiestry królewskiej,jak i na balach maskowych oraz innych dworskich uroczystościach wykonywano muzykę obcego pochodzenia. W Danii pojawiła się więc twórczość Lully’ego, Torellego, A. Scarlattiego i Corellego, a następnie Graupnera, Telemanna i Scheibego. Życie kulturalne stolicy wzbogacali zresztą niemieccy, francuscy oraz włoscy instrumentaliści i śpiewacy, którzy zatrzymywali się w Danii na krócej bądź na dłużej. Dominująca w monarchii duńskiej kultura i moda dworska były pochodzenia francuskiego, ale na dworze królewskim mówiło się po niemiecku i, ogólnie rzecz ujmując, było tam miejsce dla szerokiej palety nurtów kulturalnych. Z punktu widzenia historii muzyki nie możemy więc mówić o „duńskim stylu barokowym”, ale raczej o „mieszaninie” stylów, która obejmowała z jednej strony francuską suitę i francuską muzykę taneczną, a z drugiej strony, styl włoski z charakterystycznymi dla niego koncertami i sonatami instrumentalnymi.

W XVIII wieku muzykę barokową w Kopenhadze grano nie tylko na dworze. Życie muzyczne toczyło się również na poziomie amatorskim, a amatorzy, zarówno dla lokalnych jak i przyjezdnych kompozytorów, stanowili ważną grupę docelową i entuzjastyczną publiczność, która oklaskiwała ich w czasie spotkań muzycznych organizowanych w kręgach bogatego mieszczaństwa. Muzyka domowa była integralną częścią życia -codziennego, podobnie jak muzyka wykonywana przez zespoły instrumentów dętych, która towarzyszyła świętom i innym uroczystościom, czy, jak w przypadku armii, żaglowce, na pokładzie których orkiestry wojskowe grały przy różnych okazjach. Na starych rycinach widzimy często scenki,

w których w takiej czy innej formie pojawiają się muzycy w akcji. Podczas gdy muzyka dworska była krainą nieosiągalną dla szerszej publiczności, to co działo się w kręgach mieszczańskich było dostępne dla każdego, kogo było tylko stać na taki luksus. Tak więc pierwsza połowa XVIII wieku jest okresem żywiołowego rozwoju życia muzycznego w Danii z centrum na dworze królewskim oraz w kręgach rosnącego w siłę stołecznego mieszczaństwa w związku z różnorodnymi okazjami i zgromadzeniami publicznymi. Muzycy miejscy aktywni byli też w coraz bogatszym życiu teatralnym Kopenhagi, np. w Grønnegadeteateret, gdzie wykonywano najnowszą muzykę. Podobnie jak w innych częściach Europy, muzycy odnajdywali swoje miejsce również w coraz liczniej powstających kawiarniach i salonach. ------ Jeppe Priess Gersbøll, dacapo-records.dk

download: uploaded yandex 4shared mediafire solidfiles mega zalivalka filecloudio anonfiles oboom

back