Jazz Daniel Bloom Daniel Bloom and Leszek Mozdzer Trio - Tulipany (2005)
Daniel Bloom and Leszek Mozdzer Trio - Tulipany (2005)
Daniel Bloom and Leszek Mozdzer Trio - Tulipany (2005)
1. Intro (Dialog w łóżku) 2. Teraz to jest teraz 3. Jeszcze raz 4. Me On The Highway 5. Chodź coś Ci pokażę 6. Jeszcze raz part II 7. Zawsze będziesz sam 8. Tulipany 9. Capri Man 10. Czyj to samochód 11. To będzie Twój strach 12. Ludzie sobie żyją 13. Outro (Dialog w łóżku) This is a soundtrack to the Polish film "Tulipany" (Tulips). Track translation: 1: Intro (Dialog In Bed) 2: Now Is Now 3: Once More 5: Come, I'll Show You Something 6: Once More Part II 7: You Will Always Be Alone 8: Tulips 10: Who's Car Is This 11: This Will Be Your Fear 12: People Live Their Life 13: Outro (Dialog In Bed). Daniel Bloom - Synthesizer, Organ, Vocals Leszek Możdżer - piano Olo Walicki, Konrad Kubicki – double bass Tomasz Żur – bass Tomasz Bednarz – guitar Aleksandra Bieńkuńska, Anna Szalińska, Dawid Lubowicz – violin Sylwia Mróz – viola Olga Łosakiewicz – cello Adrian Janda – clarinet Przemysław Marcyniak – flute Łukasz Dzikowski – oboe Tomasz Sowiński – percussion Jan Nowicki, Małgorzata Braunek – voice
Music for the film "Tulips" (directed by Jacek Borcuch, 2005) combines elements of classic film music from the 1960s (Ennio Morricone, Krzysztof Komeda) with jazz. This is a perfect example of music landscape, which aims to capture the imagination of the listener. ---Editorial Reviews
O Danielu Bloomie przed powstaniem Tulipanów słyszało zapewne niewielu entuzjastów muzyki filmowej. To kompozytor, multiinstrumentalista i producent zafascynowany muzyką lat 70', który ma na swoim koncie kilka projektów solowych i realizacji dźwiękowych dla Teatru Polskiego Radia. Swoją przygodę z filmem zaczął w roku 1999 od Kallafiorra - debiutu reżyserskiego Jacka Borcucha. Tulipany scementowały współpracę obu artystów, przynosząc im uznanie nie tylko publiczności, ale i krytyków.
Z jednej strony Bloom angażuje brzmienia znane chociażby z dawniejszej twórczości Ennio Morricone. Pojawiają się tu charakterystyczne wokalizy, harmonijka ustna, organy Hammonda, niespieszna rytmika i popowe aranżacje. Wszystko to kreuje charakterystyczny klimat starych filmów, ale jednocześnie unika kiczowatości, w jaką zazwyczaj popadają podobne stylizacje. Jest to też zasługą drugiego bohatera tej ścieżki dźwiękowej - Leszka Możdżera, który stanowi tu istotną przeciwwagą, kolejny poziom owej muzycznej estetyki. Dzięki swoim stylowym, jazzowym aranżacjom tematu przewodniego, pogłębia on wartość artystyczną całości, przybliżając ją do innego muzycznego wyznacznika lat 60' - Krzysztofa Komedy.
Wielkim atutem tej ścieżki dźwiękowej jest udział Leszka Możdżera, który pojawia się na tej płycie w dwóch konfiguracjach. Z jednej strony kieruje się ku rdzennemu brzmieniu jazzu w klasycznym trio - fortepian, kontrabas i perkusja. Jednocześnie można go usłyszeć grającego solo lub z towarzyszeniem Hammonda Daniela Blooma. Obie konfiguracje wykorzystują temat przewodni filmu jako oś do budowania odpowiednich emocji. To muzyka, która nie ogranicza się do odkurzania starych standardów, ale raczej tworzenia nowej jakości w ramach pewnej stylistyki. --- peb.pl