The Sky Is Crying (Niebo płacze) [Elmore James]

Minęło ponad pół wieku od chwili gdy Elmore James pochylił się by podciągnąć skarpetki przed wyjściem do nocnego klubu w Chicago gdzie miał grać ... i upadł twarzą na podłogę na skutek trzeciego i ostatniego ataku serca. Choć był raczej mało znany, świat stracił dobrego muzyka, który zostawił ogromną spuściznę. Elmore James jest gigantem bluesa. Jego dorobek jako autora, śpiewaka i gitarzystę stawia go w czołówce krótkiej listy największych. Jego piosenki, które napisał lub reaktywował - “Dust My Broom”, “Cry For Me Baby” czy “Rollin’ and Tumblin’” – są czczone jako bluesowe standardy. “The Sky Is Crying”, nagrany w 1959 roku, wkrótce został także zaliczony do klasyki gatunku.

The Sky Is Crying

"Sky Is Crying" jest klasycznym 12-taktowym bluesem, w tonacji C-dur na 12/8, granym w wolnym tempie. Stworzony był bez przygotowania, zainspirowany ulewą w Chicago. Na nagraniu James gra na gitarze slide i śpiewa. Unikalne brzmienie slide wywołało sporą dyskusję co do sposobu jego osiągnięcia. Jamesowi akompaniował zespół towarzyszący mu od wielu lat, the Broomdusters: J. T. Brown na saksofonie, Johnny Jones na pianinie, Odie Payne na bębnach i Homesick James na basie.

Elmore James & The Broomdusters

W 1959 roku przedsiębiorczy właściciel małej wytwórni płytowej z N.Y., Bobby Robinson szukał talentów w Chicago. Idąc ulicą zobaczył tekturowy karton anonsujący w klubie „Elmore’a Jamesa dziś wieczorem”. Robinson wszedł do środka by zapytać czy to jest ‘ten’ Elmore James, a później poprosił Jamesa by zagrał “Dust My Broom”, co ostatecznie potwierdziło jego tożsamość. Robinson bardzo się ucieszył gdyż chciał nagrać tego bluesa.

Bobby Robinson

Następnego dnia James z zespołem spotkali się na próbę w wynajmowanym przez nich lokalu. Robinson zapamiętał, że gdy wchodził po schodach zauważył, że gospodyni gotuje obiad w kuchni na zapleczu, a na dworze lało jak z cebra. Robinson był tam gdy całkowicie spontanicznie Elmore James napisał "The Sky Is Crying". Zespół od razu to zagrał a Robinson był tak podniecony, że biegał wokół pokoju i krzyczał. Zaraz też zamówił studio i utwór został późnym wieczorem nagrany.

Elmore James

James, który karierę w studio nagraniowym rozpoczynał z gitarą elektryczną stojąc na przodzie zespołu, chyba pierwszy z współczesnym mu bluesmanów, optował za głośnym, pełnym brzmieniem. Aczkolwiek B.B. King wprowadził do swego zespołu sekcję instrumentów dętych, King był pod wpływem miejskiego swingu, nawet jazzu w wykonaniu takich muzyków jak Louis Jordan. Dla Kinga duża orkiestra nadawała połysk brzmieniu, łagodząc wszelkie ostrości i wypełniając luki między gitarą basem i perkusją.

Sky is crying, singel 1959

Dla Jamesa instrumenty dęte czy pianino były rozważane tylko w kontekście głośniejszego grania. Więcej mógł uzyskać od wzmacniaczy, które pozwalały mu na indywidualne ustawienia – mógł kształtować przestrojenia i sprzężenia (dekady przed Spinal Tab). Zespół Jamesa faktycznie intensyfikował ostre brzmienie swego lidera w jego kakofonicznej gitarze slide i głosie jak ‘papier ścierny na żwirze’. Zanim Willie Dixon ukształtował brzmienie bluesa w Chess Records, B.B. King używał echa jump i swing jazzu, podczas gdy Elmore James uczynił praktycznie bezprecedensowy ruch w kierunku zwiększenia twardej mocy swojej muzyki.

Elmore James

Mimo, że James jest uważany za „Króla Gitary Slide” (“King of the Slide Guitar”) to jego wpływ rozciągał się daleko szerzej. Interesujące jest to, że “The Sky Is Crying” stał się sztandarowym utworem dla dwóch świetnych gitarzystów, nie grających slide, tj. Alberta Kinga oraz Stevie Ray Vaughana.

Stevie Ray Vaughan gra Sky Is Crying

Stevie Ray Vaughan w latach 80-ych i 90-tych w zasadzie w pojedynkę wniósł bluesa do mainstreamu, umieszczając kilkanaście singli ma listach Billboardu i uzyskując cztery nagrady Grammy. Był bystrym studentem bluesa i zbudował swoje brzmienie gitary i śpiewu wokół wielu muzyków z Teksasu, takich jak np. W.C. Clark i Larry Davis. Jednak niezaprzeczalnie największy wpływ na styl Vaughana miał Albert King, zwłaszcza jego czyste staccato i eleganckie frazowanie. Stevie Ray nagrał "The Sky Is Crying" w 1985 roku ale płyta ukazała się dopiero w 1991 roku, rok po tragicznej śmierci Vaughana. SRV razem z Albertem Kingiem zagrali wspaniałą sesję nagraniową, która była sfilmowana – można tam zobaczyć wspaniałe wykonanie tego bluesa.

Bluesowe standardy Elmore’a Jamesa budowały most od bluesa do rocka. Nie byle jaka osobowość bo Little Richard, który sam siebie uważał za wynalazcę rock ’n’ rolla przyznawał, że gdy rozpoczynał śpiewać było tylko dwóch muzyków robiących prawdziwego rocka: on sam i Elmore James. Brian Jones, jeden z założycieli Rolling Stones opowiadał, że gdy pierwszy raz usłyszał Jamesa, „to było jak trzęsienie, które zatrzymało osie ziemi”. Nic dziwnego zatem w tym, że basista Stonesów, Bill Wyman, powiedział, że Elmore James był jednym z głównych czynników powołania zespołu Rolling Stones. Dodatkowo nie kto inny jak Rod Stewart opowiadał, że Elmore James wywarł największy wpływ na styl jego śpiewania.

Johnny Winter gra Sky Is Crying

“The Sky Is Crying” umieszczony w spisie jako "Elmo James and His Broomdusters" dostał się na listę Billboardu magazynu Hot R&B Sides w 1960 roku na 15 miejsce. Było to ostatni tak wielki przebój Elmore’a Jamesa przed jego śmiercią w 1963 roku. W 1991 roku ten blues został włączony do Blues Foundation Hall of Fame w kategorii „Klasycznych Bluesowych Nagrań”.

Elmore James

Elmore James - The Sky Is Crying, lyrics

The sky is crying, look at the tears roll down the street
The sky is crying, look at the tears roll down the street
I'm waiting in tears looking for my baby, and I wonder where can she be?

I saw my baby one morning, and she was walking on down the street
I saw my baby one morning, yes she was walking on down the street
Made me feel so good until my poor heart would skip a beat

I got a bad feeling, my baby, my baby don't love me no more
I got a bad feeling, my baby don't love me no more
Now the sky's been crying, the tears rolling down my door

Erja Lyytinen gra Sky Is Crying

Niebo płacze (tłumaczenie wg tekstowo.pl)

Niebo płacze, spójrz na łzy które spływają ulicą
Niebo płacze, spójrz na łzy które spływają ulicą
Czekam we łzach wyglądając mojej dzieciny i zastanawiam się gdzie ona może być?

Widziałem moją dziecinę pewnego ranka jak szła ulicą
Widziałem moją dziecinę pewnego ranka, tak, szła ulicą
Poczułem się świetnie dopóki moje biedne serce nie zaczęło walić

Mam złe przeczucia, moja dziecina, moja dziecina już mnie nie kocha
Mam złe przeczucia, moja dziecina już mnie nie kocha
Teraz niebo płacze, łzy płyną do moich drzwi

Sky Is Crying

Stevie Ray Vaughan & Albert King - The Sky is Crying