Los Agentos - Afrykański Śnieg (African Snow) [2009]

1. La Neige Africaine 
2. Linia 129 
3. Pełna kontrola 
4. Vinyl 
5. Be my husband 
6. Afrykański Śnieg 
7. Przeszło mi 
8. Broke my baby’s heart 
9. Pasażer 
10. Sopot 
11. W moim małym miescie 
12. Leniwiec

Bozena Mazur - vocals; 
Bozena Okoniewska - vocals; 
Andrzej Serafin - marimba, nord wave, udu, darbuka, percussion, sampling, spring drum, temple blocks; 
Pawet Okoniewski - acoustic guitar, baritone guitar, bass guitar; 
Piotr "Lupi" Lubertowicz - acoustic guitar, vocal; 
Olek Gorny - electric guitar, slide guitar; 
Stanisaw Grela - electric guitar, acoustic guitar; 
Robert Lenert - harmonica, guitar, vocals.

Out of Poland comes an eclectic band of musicians led by harmonicist Robert Lenert, wrapped in a kaleidoscope of sound and image. The name of the band is Spanish, but the players sing in English, French and Polish, and their music takes them through pop, jazz and R&B. A sprinkling of African rhythms and the array of African instruments played by Andrzej Serafin level the musical terrain, but it is the overall context that counts, and the band scores big points with Afrykanski Snieg's varied program.

All of the tracks are vocal outings except for "Broke My Baby's Heart," a blues tune on which Lenert lets his harmonica enunciate the emotion with a foreboding sense of sorrow.

Bozena Mazur and Bozena Okoniewska sing all the songs, with the exception of the title track, on which Lenert lets his harmonica wail across his own languid vocals. Both Mazur and Okoniewska bring in different approaches through their phrasing and articulation, injecting charm into the consistently strong melodies.

"La Neige Africaine" (French for African snow), opens with an old music hall flavor before settling into an inviting, and quite irresistible pop tune. Okoniewska's expands the appeal with her peppy playfulness. "Przeszlo mi" calls for a different kind of emotion, and Okoniewska shows that she is more than a one-dimensional singer as she finds the cord of sadness that runs through the song and grabs it, turning it into a standout performance.

Mazur is no slouch either. She illumines Nina Simone's "Be My Husband," the sadness and yearning in her voice carrying her own bluesy interpretation to great heights. A country-tinged melody is given gentle wing on acoustic guitar, contrasting with Mazur's soft, jazz inflections on "Leniwiec," in turn, giving way to blues instrumentation in changes that are seamless and riveting.

The band brings a range of dynamics into play, the instrumentalists never trying to usurp the singers; in complementing them, the group graphically demonstrates its prowess. With the arrangements adding to the character of the music, Los Agentos comes across as a highly accomplished ensemble. ---Jerry D’Souza, allaboutjazz.com

Z Polski nadchodzi eklektyczna grupa, której liderem jest Robert Lenert, a która przybrana jest w kalejdoskop dźwięków i obrazów. Co prawda nazwa zespołu jest hiszpańska, ale utwory śpiewane są po angielsku, francusku i polsku, a muzyka prześlizguje się od popu, przez jazz do R&B. Ta odrobina afrykańskich rytmów i instrumentów dzierżonych przez Andrzeja Serafina spłaszcza muzyczny teren albumu, aczkolwiek liczy się całokształt i zespół zyskuje wiele na zróżnicowanym programie płyty.

Wszystkie utwory są w zasadzie piosenkami oprócz bluesowego „Broke my baby’s heart”, w którym Robert Lenert pozwala swojej harmonijce wyrazić wzruszenie prowadzące do smutku. Wszystkie numery śpiewane są przez Bożenę Mazur i Bożenę Okoniewską poza tytułowym utworem, w którym Lenert pozwala swojej harmonijce jękliwie oplatać jego ospały wokal. Mazur i Okoniewska wnoszą na płytę różne podejście do frazowania i artykulacji, wnosząc wiele uroku w do tych skupiających uwagę melodii.

„La Neige Africaine” („Afrykański Śnieg” po francusku) otwiera album klasycznym, starym brzmieniem, aby rozwinąć się w atrakcyjną, popową melodię. Okoniewska rozprzestrzenia swoje wezwanie z pełną przekonania figlarnością. „Przeszło mi” przywołuje zupełnie inne odczucia i Okoniewska udowadnia, że jest wokalistką wszechstronną, potrafiącą oddać głębię smutku przewijającego się przez utwór i stworzyć z niej coś szczególnego.

Mazur także nie jest ciamajdą. Świetnie iluminuje „Be My Husband” Niny Simone, gdzie tęsknota w głosie Bożeny wznosi jej bluesową interpretację na nowe wyżyny. Pełna polotu, zabarwiona country gitara kontrastuje w „Leniwcu” z miękkim, jazzowym wokalem Mazur, który to znowuż pozostawia miejsce na partie instrumentalne – fascynujące i płynne w swojej zmienności. Muzycy wnoszą masę dynamiki do swojej gry, jednocześnie nie spychając z podestu wokalistów; przeciwnie – uzupełniając głosy, wyeksponowali ich szlachetność. Na połączeniu muzyki w takim duchu z odpowiednimi aranżacjami zespół jawi się jako wybornie spełniony. --- Jerry D’Souza, allaboutjazz.com (tłum. Nina Sawicka)

download (mp3 @256 kbs):

uploaded yandex 4shared mediafire mega solidfiles zalivalka cloudmailru filecloudio oboom

back