Dzikusy - Gwiazdy polskiego big beatu (2013)

1. Piastelsi
2. Bij Komara Big Beat
3. Hopa Hop
4. Dawno Wysłany List
5. Nie Będę Z Tobą Dłużej
6. Balladowe Lilie
7. Pratchawiec
8. Kiedy Mówisz Coś (Dotyk Twoich Rąk)
9. Ta Dziewczyna Kogoś Przypomina
10. Droga Do El Paso
11. Stale To Samo
12. Na Dobre I Złe
13. Magdalena
14. Niefortunny Podrywacz
15. Letnie Wspomnienia
16. Lidia
17. Tylko Ta Noc
18. Nasz Sygnał
19. Szkodnik

Zespół wokalno-instrumentalny Dzikusy powstał w Warszawie na przełomie 1963 i 1964 r. Zespół tworzyli: Jan Goethel - gitara, lider; Jan Głowacki - gitara; Wiktor Stroiński - gitara basowa; Adam Górka - perkusja. Początkowo formacja grała do tańca w klubach młodzieżowych stolicy. Wzorem dla grupy byli The Shadows, z przeboju których (The Savage) zaczerpnięto nazwę zespołu. Dzikusy zabebiutowały wiosną 1964 r. na V "Giełdzie u Ewy", cyklicznej imprezie muzycznej organizowanej w Warszawie. Szerszej publiczności zespół przedstawił się na jednym z koncertów II KFPP w Opolu. Zastąpienie na czas festiwalowego występu J. Goethla i A. Górki muzykami z konkurencyjnych Chochołów spowodowało kryzys, zakończony rozwiązaniem zespołu w sierpniu 1964 r.

Nie zrażony tym faktem W. Stroiński, tym razem jako gitarzysta i wokalista, jeszcze w 1964 r. zorganizował grupę na nowo. W jej skład wchodzili: W. Stroiński - gitara, śpiew; Zbigniew Jaryczewski - gitara; Robert Świercz - gitara basowa i Zbigniew Bieliński - perkusja.

W 1965 r. grupa przeszła kolejną reorganizację. Najpierw Z. Jaryczewskiego zastąpił Bogdan Gorbaczyński, zaś w grudniu dołączyli Krzysztof Dłutowski - organy, pianino i Andrzej Kowalski - perkusja. Zespół zainteresował się teraz rhythm and bluesem spod znaku The Rolling Stones, The Animals i The Kinks.

Najlepszy okres w karierze Dzikusów datował się od chwili przyjścia do grupy Tadeusza Woźniaka, występującego pod pseudonimem Daniel Dan. Już z nim w lutym i czerwcu 1966 r. Dzikusy przeszły pomyślnie eliminacje oraz warszawski półfinał Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków. Grupa dokonała także nagrań dla Programu III PR (Kiedy mówisz coś; Na dobre i złe; Stale to samo; Piastelsi) i Młodzieżowego Studia "Rytm" (piosenki do wierszy J. Tuwima). Później Dzikusy akomapaniowali m.in. Joannie Rawik oraz wystąpili w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, prezentując utwór "Magdalena". Ówczesny repertuar grupy tworzyły kompozycje W. Stroińskiego do tekstów R. Świercza, Marka Gaszyńskiego i Krzysztofa Dzikowskiego, śpiewane przez T. Woźniaka i W. Stroińskiego. W czasie koncertów dominowały jednak nadal utwory brytyjskich zespołó rockowych i standardy rhythm and bluesowe.

W 1966 r. Dzikusy otrzymały wyróżnienie w Wiosennym Festiwalu Muzyki Nastolatków. Przez niemal cały okres wakacji 1966 r. formacja występowała w "non stopowych" imprezach na Wybrzeżu, m. in. w Jastarni i Sopocie, gdzie grała do tańca obok Czerwonych Gitar. Wreszcie znalazła sięw warszawskiej hali "Gwardii" razem z Niebiesko-Czarnymi i grupą Phantoms.

Pod koniec wakacji grupa przestała istnieć, na skutek rozbieżności co do repertuaru i stylu zespołu. Pierwszy po lipcowych występach w sopockim "Non Stopie" odszedł, zainteresowany balladą T. Woźniak, a w sierpniu K. Dłutowski. Choć Dzikusy oficjalnie zakończyły działalność, reaktywowały się pod koniec roku na nagranie płyty dla Polskich Nagrań i koncerty.

W. Stroiński latem 1967 r. występował w zespole R. Poznakowskiego, a w latach 70-tych współtworzyłzespół Sezam m. in. z Romanem Pawelcem - gitara basowa i Janem Goethlem - gitara. --- polskibigbitinietylko.blogspot.com

download: uploaded filecloudio anonfiles yandex 4shared mediafire solidfiles mega nornar

back