Homo Homini 1 [1973]
Homo Homini 1 [1973]
Side A:
1. Drzewa ruszaja w droge 3'55
2. Pogrzeb smutku 2'26
3. Czlowiek i slonce 2'59
4. Znow o jeden dzien mniej 2'04
5. Pegaz albo mul pelen optymizmu 2'39
6. I co powiecie 2'32
7. Najlepsze z chwil 2'54
Side B:
1. Tobie Karolino 3'30
2. Za dala dal 3'09
3. Drzewo swiata 2'59
4. Lapka na myszy 2'02
5. Wieczorem zwykle jestem sam 7'52
Aleksander Nowacki - voc,g,bjo,p
Waldemar Domagala - voc,g
Andrzej Krupinski - voc,bg
Homo Homini - polska grupa muzyczna grająca w latach 70. XX wieku.
Grupa powstała w maju 1972 roku z inicjatywy kompozytora i aranżera Aleksandra Nowackiego, byłego lidera zespołu Nastolatki i członka grupy gwiazd Quorum. Do współpracy zaproszeni zostali Andrzej Krupiński (występujący wcześnij w warszawskim High Life) i Waldemar Domagała (z wrocławskiego Elar 5). Członkowie zespołu świadomie wybrali kierunek muzyczny folkbeat oraz charakterystyczne instrumentarium (m.in. banjo i gitara hawajska), co sprawiło, że grupa łatwo wyróżniała się spośród innych wykonawców,dało oryginalne brzmienie, a doskonałe kompozycje wyniosły grupę na najwyższe miejsca list przebojów. 1973 r. – XI Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu. Wyróżnienie w koncercie „Interpretacje” za piosenkę „Tobie Karolino”. 1975 r. – XIII Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu. II nagroda za piosenkę „W tym domu straszy”. Zespół umacnia swą pozycję na rynku muzycznym: koncertuje, nagrywa i jest częstym gościem popularnych programów
Przebojowe kompozycje, takie jak Drzewa ruszają w drogę, Tobie Karolino czy W tym domu straszy, wyniosły grupę na najwyższe miejsca list przebojów.Grupa sporo koncertowała i nagrywała. Odbywała tournee w Polsce, w byłej NRD i w Rumunii, występując solo lub z innymi wykonawcami, m.in. z węgierską grupą Omega.
Na początku 1975 roku Waldemara Domagałę zastąpił na krótko Zbigniew Brzeziński (Kram), który po nieporozumieniach musiał opuścić grupę podczas trasy koncerowej, a jego miejsce zajął Mirosław Peśla (Centrum). W tym samym roku na XIII KFPP w Opolu zespół otrzymał drugą nagrodę za utwór W tym domu straszy. Z końcem lat 70. XX wieku zespół wylansował również kilka innych popularnych nagrań: Za wieczoru złotą bramą, W rabarbarowym gaju, Mam skłonności do przesady, Za górą, za dniem, Więcej wciąż przed nami niż za nami. W tym czasie gitarzystą został Krzysztof Ciepliński (Bumerang), a do zespołu doszły również byłe wokalistki Pro Contra - Alicja Godlewska i Bogumiła Kowalska. Grupa rozpadła się podczas nieudanej próby obchodów dziesięciolecia istnienia wiosną 1982 roku, Nowacki wyjeżdża za granice.Po powrocie do kraju w 1992 r. rozpoczyna prace jako producent, aranżer i kompozytor. Nagrywa jako solista własne przeboje nie zapominając o Homo Homini.
Częste spotkania, nagrania i rozmowy z przyjacielem Markiem Fijałkowskim, muzykiem i wokalistą formacji Arianie, który jako jedyny najczęściej koncertował z Homo Homini, prowokowały myśli o reaktywacji grupy. Wspólne koncerty, przegadane noce przekonały Aleksandra Nowackiego, że warto – grupa odżywa w składzie:Aleksander Nowacki - śpiew, leader, kompozytor, aranżer, multiinstrumentalista Marek Fijałkowski - śpiew, instrumenty perkusyjne, manager grupy Piotr Nagiel - śpiew, gitara. ---last.fm
download (mp3 @320 kbs):
yandex mediafire ulozto solidfiles global-files
Last Updated (Tuesday, 09 March 2021 16:32)