1. Wędrowiec
2. Laufer
3. Mamo, mamo
4. Salamandra
5. Świat jest głupi
6. Z aniołami
7. Moje piekło

Muzycy:
Marek Ałaszewski – śpiew, gitary, instrumenty klawiszowe
Jacek Kepka – gitary, instrumenty klawiszowe, chórki
Piotr Gąssowski – gitara
Marek Ałaszewski Jr. – gitara basowa, chórki
Paweł Jedliński – perkusja (4, 6, 7)
Grzegorz Grzyb – perkusja (1, 2, 3, 5)

LAUFER najnowszy album grupy "Ałaszewski i Klan" zawiera siedem kompozycji Marka Ałaszewskiego z ostatniego okresu. Jest to muzyka mocna i sugestywna, oparta na brzmieniach gitarowych i dynamicznych riffach. Szerokie spektrum środków wyrazu, przejścia od piano do forte, od ballady do ostrego rockowego grania sprawiają, że muzyka trzyma w napięciu. Konstrukcja płyty, podobnie jak w pierwszej płycie KLANu "Mrowisko" jest pomyślana jako całość. Narrator snuje tu opowieść trwajacą w czasie określonym przez elektroniczny zegar podający godzinę i przeprowadza słuchacza przez pewną historię oddalając się na końcu przy wtórze wielkiego bębna. Wszystkie teksty i oczywiście śpiew jest autorstwa Marka Ałaszeszewskiego. Pozdrawiamy wszystkich, którzy chcą nas słuchać. ---Ałaszewski i KLAN

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea gett

back

1. "Sen" – 3:17
2. "Kuszenie" – 3:29
3. "Nerwy miasta" – 3:31
4. "Senne wędrówki" – 3:52
5. "Taniec wariatki" – 2:02
6. "Taniec czterech" – 1:37
7. "Na przekór" – 2:16
8. "Nasze myśli" – 5:10
9. "Mrowisko" – 4:15
10. "Pejzaż z pustych ram" – 4:31
11. "Taniec głodnego" – 2:24
12. "Epidemia euforii" – 3:46
13. "Sen" – 1:49

Personnel:
- Marek Ałaszewski - guitar, vocals
- Maciej Głuszkiewicz - acoustic piano, organ
- Roman Pawelski - bass
- Andrzej Poniatowski - drums, percussion, vocals

Tak się jakoś porobiło, gdy zazwyczaj zachwycamy się wykonawcami z naszego podwórka, to pojawia się wśród wielu pochwał również taka, że – ci artyści – grają na „światowym” poziomie. Jakby to dla nas było cokolwiek nieosiągalne. Pamiętam, dla przykładu przy prezentowaniu w radiu debiutanckiego krążka Riverside, te upublicznione przez niektórych radiowców „ochy” i „achy” połączone ze stwierdzeniem „a to polski zespół, nie do wiary, prawda”. Bo niby granie pięknej muzyki to dla polskich artystów poziom nieosiągalny?! Bez komentarza.

Ta recenzja nie będzie jednak o współczesne nam płycie, ale o debiucie grupy Klan. Powstałe w 1970 roku Mrowisko to muzyka do przedstawienia baletowego, jakie swego z pomocą solistów Teatru Wielkiego i choreografa Mariquity Compe przygotował Marek Lewandowski. Muzykę do tego przedstawienia skomponował Marek Ałaszewski, teksty napisał Marian Skolarski. A po scenicznej prezentacji doszło do nagrania płyty i tak powstała jedna z najpiękniejszych płyt muzyki progresywnej w naszym kraju.

Dobrze, to teraz koniec omawiania kontekstu kulturowego i czas na muzykę. Nieprzypadkowo skojarzenia tekstowe narzucane nam przez Mariana Skolarskiego biegną w kierunku natury. Pamiętajmy, był wówczas rok 1970, ruchy obrońców przyrody zaczynały podnosić głowy, coraz bardziej zaniepokojone dewastowaniem naszego środowiska naturalnego przez człowieka. Tytułowe Mrowisko dość jasno oddaje nam obraz wielkiego miasta, z tymi pozornie bezsensu tłoczącymi się ludźmi, szumem informacyjnym, sygnałami klaksonów i temu podobnych rzeczy. Wielkie miasto, a my w nim jak mrówki, gnający przed siebie w realizacji celów, które wyznaczyło nam przeznaczenie.

Nagrania zarejestrowane na tej płycie w sumie nie przypominają wcale progresywnych długasów, do jakich przyzwyczaił nas ówczesny rock progresywny. To raczej miniatury (2-3 minutowe nagrania), jednak połączone w całość motywem przewodnim, jakim jest tytułowe Mrowisko i na dodatek spięte klamrą za pomocą dwuczęściowej kompozycji Sen.

Taka konstrukcja albumu powoduje, że właściwie nie ma na nim nagrania, które trzeba by wyróżnić (no i skarcić) za pierwszym słuchaniem (na szczęście zespół nie potrzebował na siłę singla!). Ale nie jest też tak, że utwory zlewają się i nic po nich nie pozostaje, gdy płyta się kończy. Np. faworyt to Taniec Czterech, brzmiący jak pochód Machin Kroczących Imperium zmierzających rozjechać gąsienicami pozostałości ostatniego zielonego zakątka na ziemi. Marszowy, instrumentalny utwór kontrastuje z następującym po nim protest-songiem Na przekór. W sumie aż dziw bierze, że cenzura to puściła. Widać, również w tej instytucji mieli swoje słabsze dni… i całe szczęście. Bo jakich zabiegów musieli użyć artyści, by na płycie znalazły się takie słowa:

Widzę na przekór ciemności, myślę na przekór kamieniom.
Jestem na przekór, stoję na przekór,
Widzę na przekór, myślę na przekór…
 

Świetnie brzmią również Nasze Myśli, utwór który stylistycznie zbliża nas do tego, co w tym samym okresie po drugiej stronie Muru Berlińskiego w innym świecie proponował choćby zespół Deep Purple w składzie z Rodem Evansem na wokalu. Znakomita realizacja, częste zmiany tempa i psychodeliczny klimat budowany przez organy Macieja Głuszkiewicza i gitarę Ałaszewskiego zapierają wręcz dech piersiach swoim zaangażowaniem i melodyjnością.

Jest na tej płycie sporo fragmentów, które jednak, wbrew wcześniejszym obawom zapadają w pamięć. Jak choćby śpiewany ze specyficzną intonacją Pejzaż Pustych Ram, lekko surrealistyczna opowieść o przemijaniu. Niżej podpisanemu kojarzy się norwidowsko - niemenowskim Bema Pamięci Żałobnej Rapsodem. Ten sam sposób wyrażania emocji, podobne sformułowania językowe. I… podobna do Enigmatic muzyczna paleta dźwięków. Albo – wracając do fragmentów pozostających w pamięci – Taniec Głodnego, z barwną partią fletu, przypominającą nagrania King Crimson z czasu płyty Lizard.

Niestey Klan zaistniał tylko na chwilę. Pozostała po tej chwili płyta, którą hołubią już całe pokolenia fanów pięknej muzyki. I tylko szkoda, że krótka reaktywacja Klanu na początku lat dziewięćdziesiątych przeszła tak zupełnie bez echa. No, ale cóż, media wolą promować jarmarcznych wykonawców o blond włosach, udających kompozytorów. Niestety.

Zatem - ktoś nie słyszał tej płyty? Oj, są tacy? No to litościwie odwracamy głowę i pozwalamy wyjść do sklepu, uzupełnić swoją znajomość współczesnej muzyki rockowej. Porywająca muzyka. Wstyd nie mieć. --- Kris, artrock.pl/recenzje

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

01. Z brzytwą na poziomki
02. Ani ty
03. Chcę być ptakiem (rock and rollem)
04. Rajd Safari
05. Woda i ogień
06. Nie sadźcie rajskich jabłoni
07. Trzeba było mnie nie budzić
08. Kuszenie
09. Pociągi
10. Mrowisko
11. Na przekór
12. Nasze myśli
13. Nerwy miast
14. Senne wędrówki
15. Dwunastawka
16. Watermelon Man
17. Spinning Wheel
18. Winter

- Zbiór nagrań radiowych legendy polskiego rocka
- Niepublikowany wcześniej fragment „Mrowiska”
- Unikatowe nagrania demo z klubu „Medyk”
- Materiał zremasterowany z oryginalnych taśm
- Książeczka z unikatowymi memorabiliami

Marek Ałaszewski – vocals, guitar, flute
Maciej Głuszkiewicz – piano, organ
Roman Pawelski – bass guitr
Andrzej Poniatowski – drums 

Nie śpiewali o miłości, grywali długie godziny w warszawskim „Medyku” i rozpadli się (zbyt wcześnie) z powodu braku perspektyw i pieniędzy. Klan był jednym z pierwszych zespołów, który z powodzeniem łamał beatową, ugrzecznioną konwencję. Na „Nerwach miast” odkrywamy tajemnice ich radiowych sesji… i nie tylko.

W latach 60. i 70. polska fonografia była tworem funkcjonującym na dziwnych zasadach. Od nagrania płyty do jej wydania mijało tyle czasu, że w czasie czekania na premierę zespoły przestawały istnieć, zmieniały skład bądź stylistykę. Z pomocą przychodziło wówczas radio, które na potrzeby własnego archiwum chętnie rejestrowało artystów z kręgu jazzu i rocka, prezentując ich od razu na antenie. „Nerwy miast” to właśnie podsumowanie tych wizyt w radiowych studiach – od pierwszej, zupełnie zapomnianej wersji przeboju „Z brzytwą na poziomki”, poprzez unikatowe, odnalezione po latach „Trzeba było mnie nie budzić” po odmienne, wczesne wersje fragmentów ze spektaklu „Mrowisko”. Program płyty uzupełnia ponadto fragment „Mrowiska”, który nie zmieścił się na oryginalnej płycie oraz trzy nagrania demo – w tym inspirowane Blood, Sweat & Tears „Winter” oraz… cover „Spinning Wheel” tego zespołu!

Materiał zremasterowany z oryginalnych taśm przez perkusistę grupy, Andrzeja Poniatowskiego, uzupełnia obszerna książeczka, w której – oprócz szkicu na temat utworów – znalazły się liczne memorabilia z prywatnych archiwów muzyków (w tym listy od fanów sprzed ponad czterech dekad!) i zdjęcia nadwornego fotografa Klanu, Henryka Kotowskiego. ---http://gadrecords.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

01. I'm Waiting (00:02:53)
02. Po Co Mi Ten Raj (00:05:40)
03. Should Be (00:04:02)
04. Poczatek Czasu (00:03:32)
05. Tell Me (00:03:27)
06. Iluminacja (00:03:30)
07. Drewniane Ptaki (00:04:22)
08. Dance Boogie (00:04:03)
09. Faja (00:03:53)
10. Cma (00:05:35)
11. Dwa Skrzydla (00:04:14)

Marek Ałaszewski – vocals, guitar, keyboards
Artur Łobanowski – guitar, keyboards
Wojciech Ruciński –bass
Radosław Nowakowski – conga, keyboards
Wojciech Lewandowski – drums

Drugi studyjny album zespołu, nagrany po dwudziestu latach przerwy. Muzyka zawarta na płycie wyprzedziła o kilka lat modę na wszelakie projekty unplugged. Na płycie znalazły się doskonałe, nastrojowe ballady („Drewniane ptaki”), jak i pełne dynamki, psychodeliczne lekko utwory („Iluminacja”, „Faja”). Płyta była promowana koncertami, z których jeden – w warszawskim Teatrze Buffo – został zarejestrowany i wyemitowany przez TVP. --- klan.art.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire zalivalka cloudmailru uplea

back

01. Automaty 2:46
02. Taniec Głodnego 3:24
03. Z Brzytwą Na Poziomki 2:23
04. Sen 3:27
05. [Rajd] Safari 1:43
06. Epidemia Euforii 2:38
07. Trzeba Było Mnie Nie Budzić 3:33
08. Szkoła 2:39
09. Nie Stało Się Nic 2:37
10. Pociągi 3:09
11. Senne Wędrówki 2:29
12. Gdzie Jest Człowiek 2:46
13. Kuszenie 3:45

Bass – Roman Pawelski
Drums – Andrzej Poniatowski
Guitar, Flute, Kazoo – Marek Ałaszewski
Organ, Piano – Maciej Głuszkiewicz

Grupa Klan powraca – za sprawą zbioru archiwalnych, niepublikowanych wcześniej nagrań. „Senne wędrówki” pokazują zespół u szczytu swoich możliwości. Muzycy zarejestrowali materiał, który mógłby wypełnić cały album. Nigdy jednak nie ukazał się – w żadnej postaci. Klan to zespół – legenda. Jedna z pierwszych polskich rockowych grup z prawdziwego zdarzenia. Nie śpiewali piosenek o miłości, eksperymentowali z formą utworów, pierwsi w Polsce wykorzystywali oświetlenie stroboskopowe i sztuczny dym na koncertach. Grupa, którą tworzyli Marek Ałaszewski, Andrzej Poniatowski, Maciej Głuszkiewicz i Roman Pawelski nagrała w 1970 r. małą płytę, tzw. czwórkę (z największym przebojem Klanu, „Z brzytwą na poziomki”), a rok później – album „Mrowisko” zawierający muzykę z spektaklu baletowego o tym samym tytule. Niestety, działalność Klanu nie podobała się krajowym notablom od kultury, co oznaczało pewną śmierć – w sierpniu 1971 Klan uległ rozwiązaniu. Grupa reaktywowała się na początku lat 90. (album „Po co mi ten raj”) oraz ponownie w roku 2010. Najnowsze wcielenie Klanu przygotowuje album „Laufer”, który ukaże się w październiku 2011 r. W lutym 1971 r. Klan był w pełni sił twórczych. Nagrali kilkanaście utworów na potrzeby Polskiej Kroniki Filmowej, proponując nowe, interesujące aranżacje swoich dotychczasowych przebojów, fragmenty „Mrowiska”, a także kompozycje nigdzie indziej nie publikowane. Grupa ze swobodą łączyła w swoich utworach elementy rocka, jazzu i psychodelii. Doskonale, świeżo brzmieli – mimo skromnego, niedoskonałego instrumentarium. Świeżość słychać i teraz, po latach – nagrania zachowały się w doskonałej, studyjnej jakości. Album uzupełnia książeczka z szkicem na temat zespołu i sesji oraz szereg unikatowych zdjęć Klanu. --- wsm.serpent.pl

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire uloz.to cloudmailru gett

back

Singles/EPs/Fan Club/Promo, released in 1970
1. Gdzie Jest Czlowiek (2:37)
2. Z Brzytwa Na Poziomki (2:45)
3. Nie Sadzcie Rajskich Jabloni (2:31)
4. Automaty (3:19)

+

1969
5. Rajd Safari (2:11)
6. Ani Ty (3:44)
7. Pociagi (2:41)
8. Chce Byc Ptakiem Rock And Rollem (5:31)

1972
9. Ostatnie Przeswity Pamieci (6:52)

1980
10. Ballada Dla Ludzi Zmeczonych (3:19)

Musicians:
Marek Alaszewski - guitar, vocals 
Dariusz Jurewicz - guitar (10)
Maciej Gluszkiewicz - acoustic piano, organ (1-9)
Roman Pawelski - guitar, bass (1-9)
Tomasz Butowtt - drums (1-8)
Andrzej Poniatowski - drums (9)
Jerzy Mlynarz - drums (10)

Klan to zespół – legenda. Jedna z pierwszych polskich rockowych grup z prawdziwego zdarzenia. Nie śpiewali piosenek o miłości, eksperymentowali z formą utworów, pierwsi w Polsce wykorzystywali stroboskopy i sztuczny dym na koncertach. W 1971 r. nagrali album „Mrowisko” zawierający muzykę z spektaklu baletowego o tym samym tytule. Niestety, działalność Klanu nie trafiła w najlepszy czas i nie spotykała się z uznaniem osób władających polską kulturą – a to oznaczało dla zespołu pewną śmierć. --- teksty.org

After hearning Mrowisko, I was excited to hear this EP from Klan. I will not pretend to be as impressed by the four songs on here as I was with Mrowisko. Actually, the music here is not that progressive. It is more in the vein of late 60's rock. It is not bad but not really that overly exciting.

The title track is by far the best track, being a somewhat progressive blues number. Dramatic and quite groovy. Nice one. The second track is sort of wild west-ish rock/pop song. The third song is a more heavy affair in the vein of late 60's hard rock. A so and so track. Automaty, which is the final track, is the second best one. A dreamy, tune with a harsh introduction. ---GruvanDahlman, progarchives.com

download (mp3 @320 kbs):

yandex 4shared mega mediafire cloudmailru uplea

back